Żelazna róża
- podstawowe informacje
- Opinie i Nagrody
- multimedia
- pozostałe
Jedynym plusem tego filmu jest świetna lokacja, którą reżyser potrafił umiejętnie wykorzystać. Kompletnie nic tu się nie dzieje, fabuły by tu ledwo starczyło na pół godziny filmu (a reżyser to rozciągnął do 75 minut - wiecie co to oznacza). Bohaterów, a właściwie głównie bohaterkę, dopada obłęd. I to wszystko. W międzyczasie jeszcze dewastują trochę cmentarz. Główną bohaterkę widzimy niestety tylko raz na chwilę nago, więc nie można się nawet golizną tu nacieszyć. Filmy Jeana Rollina to chyba faktycznie nic dla mnie.
A mnie on urzekł swoim klimatem rozkładu, począwszy od smętnych, umierających dzielnic, przez tajemniczą, spowitą we mgły zajezdnię lokomotyw po, oczywiście, niesamowity cmentarz. Dziwne postaci na cmentarzu. Labirynt i pułapka kochanków. Zgodnie z tym, co mówił Nietzsche na temat otchłani, zajrzała ona w dziewczynę. Niesamowity, ale tylko dla koneserów dziwacznych klimatów.
Właśnie w tym rzecz, że nawet koneserzy dziwacznych klimatów niekoniecznie się takim sennym kinem zachwycą.
A mnie się podobało. Cmentarz był tak ładnie fotografowany, że jakakolwiek fabuła była zbędna.
Mnie, do mniej więcej połowy (do zmiany w dziewczynie) drażnił. To chyba najbliższe prawdy określenie. Później zaczął zachwycać. Plenery i ich wykorzystanie rzeczywiście świetne. Muzyka również Ale najbardziej lubię tą charakterystyczną atmosferę; klimat filmów Rollina. Jest niepodrabialna.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
