A właściwie film o eutanazji.
Przed laty oglądałam dokument w narracji Terry Pratchetta pt. "Wybieram śmierć" o praktykowanych w szwajcarskich klinikach śmierci - legalnych eutanazjach. Film zrobił na mnie wrażenie.
Tu mamy do czynienia z pierwszą fabułą dokładnie o tym (też Europa, mijanie jakiejś enigmatycznej granicy - może by nie było posądzenia o kryptoreklamę, etc..).
Film piękny, rozgrywający się w cudownym otoczeniu przyrody i ze świetnym aktorstwem. O śmierci z wyboru i próbach naprawienia swoich spraw przed odejściem.
Przy oglądaniu wypada być w nastroju refleksyjnym - inaczej może drażnić.
Opis producenta jak i tytuł filmu jest dla mnie mylący, dlatego oglądają go również niezainteresowani tą tematyką, wystawiając później niskie oceny.
Bez moralnego czy etycznego osądzania decyzji bohaterów, warto wiedzieć, że takie rzeczy funkcjonują w naszej rzeczywistości, bo film nie jest li tylko fikcją scenarzysty.
https://www.filmweb.pl/film/Terry+Pratchett%3A+Wybieram+%C5%9Bmier%C4%87-2011-62 6624
Z góry przepraszam, jeśli wg kogoś powinnam zaznaczyć spojler a tego nie uczyniłam.
Raczej nie będziemy już tego ciągnąć tutaj bo nie jest merytoryczne względem filmu i portalu.
A ten ping-pong mógłby trwać i trwać..
Przesyłam uśmiechy i dobrą energię.
Zamykam temat.
Pzdr
Hmmm...Powiadasz iż nie jest to merytoryczne względem filmu tudzież portalu...Szkoda tylko, że nie byłaś taka akuratna względem tutejszych konwenansów, smarując ten sążnisty spoiler. :)
Pzdr
Piękny film. Wmawia się nam , że przynajmniej wobec śmierci jesteśmy równi. A tu proszę jak masz pieniądze to twoja śmierć może być przejściem do innego życia bez bólu, cierpienia i błagania lekarza o miłosierdzie w postaci środków uśmierzających ból.
Kiedy u nas lekarze uznają, że w terminalnym stadium raka nie jest istotne że jeśli podadzą nam taką dawkę morfiny która uśmierzy nasz ból to nie ma znaczenia że się możemy uzależnić od środków przeciwbólowych.
Film pokazuje jak daleko nam jeszcze do myślenia, że nie wszyscy musimy być Chrystusami.
Przygotowania do śmierci to, mimo wszystko, nadal życie.
Wobec faktu śmierci wszyscy jesteśmy równi, ponieważ nikt tego nie uniknie.
A sam sposób docierania do niej.. jest tak indywidualny jak nasze odciski palców.
Pozdrawiam
Zgadzam się.Film piękny dający dużo możliwości do własnych przemyśleń o naszym relatywnie krótkim pobycie na ziemi
Mam nadzieję, że świat wreszcie zgodnie dojrzeje do tego i powstaną takie miejsca. Tytuł nieadekwatny.
Rajwant dobrze to ujmujesz w swojej wypowiedzi. Dodam jeszcze, że chorobą, która odbiera jakość życia jest także chorująca psychika, nie tylko ciało (np. rak). Tutaj pokazano dwie chore siostry - u jednej ze wskazaniem na ciało, u drugiej tzw. głowę, psychikę, duszę. Obie nie mogły cieszyć się życiem, obie cierpiały. W takim miejscu powinni MÓC się znaleźć wszyscy, którzy są w stadium terminalnym swojego cierpienia.