Sarah jest zwykłą 15-latką. Przeciętną, nieśmiałą i taką, na którą nie zwraca się specjalnie uwagi. Dziewczyna mieszka z matką i jej nowym partnerem. Tęskni za ojcem lekkoduchem i z niecierpliwością wyczekuje na ich wspólne spotkania. Niełatwa sytuacja rodzinna, nieśmiałość i brak uwagi otoczenia wpływają na to, że Sarah sięga po alkohol. Po paru głębszych wszystko wydaje jej się łatwiejsze do strawienia. Problemy stają się mniej wyraźne, dodatkowo nieśmiałość znika, szara myszka wreszcie jest w centrum zainteresowania. 15-latka zaczyna coraz bardziej kombinować jak zdobyć butelczynę wódy. Opuszcza się w szkole i nie kontroluje swojego życia. Matka dziewczyny ma klapki na oczach, więc nie dostrzega, że coś złego dzieje się z jej dzieckiem. Nastolatka będzie natomiast musiała spaść na samo dno, aby móc się od niego odbić...
Mocno dydaktyczny i moralizatorski telewizyjniaczek, który pewnie miał działać jako przestroga dla amerykańskich nastolatków lat 70. Mimo wszystko ogląda się nieźle. Młoda Linda Blair radzi sobie przyzwoicie. Dla ciekawskich łowców TV-klamotów może być to całkiem lekki seans. No to chlup w ten głupi dziób!